विमानाच्या घिरट्या आणि त्रस्त मी !

अमेरिकेहून भारतात परतीचा प्रवास म्हटलं तर संयमाची कसोटी पाहणारा असतो. ह्या प्रवासात tail wind ची दिशा प्रवासाला अनुकूल असल्यानं भारतातून अमेरिकेला जाताना लागणाऱ्या वेळेपेक्षा परतीचा प्रवास लवकर होतो. असं असलं तरीही विमानतळावर तीन चार तास आधी पोहोचणे, मधल्या लंडनसारख्या ठिकाणी तीन चार तासाचा थांबा अशा प्रकारामुळं एकंदरीत प्रवास चोवीस तासांच्या आसपास होतो. 

त्यामुळं जेव्हा आपण भारताच्या जवळ येतो त्यावेळी विमानाबाहेर पाडण्यासाठी आतुर झालेलो असतो. काल रात्री माझं लंडनहुन मुंबईला येणारं विमान असंच अगदी मुंबईजवळ आलं होतं त्यावेळी समोरील स्क्रीनवरील चित्रपट सोडून मी विमानाचा मार्ग दर्शविणाऱ्या नकाशांकडे वळलो.  आपल्या गंतव्य स्थळाचे  अंतर ३१९ मैल आणि तिथं पोहोचण्यासाठी लागणारा वेळ ५४ मिनिटं हे एकंदरीत ठीक गणित वाटलं.  

 

हे विमानाचे नकाशे सुद्धा वेगवेगळ्या प्रकारे आपल्या समोर सादर केले जातात. ते सर्व पाहत असताना थोडा वेळ गेला. त्यानंतर मी पुन्हा खालील नकाशा तपासला. आता गंतव्य स्थळ १०५ किमी आणि वेळ ३९ मिनिटं असं समीकरण सादर करण्यात आलं. विमानाचा वेग कमी झाला की काय असा विचार मनात आला. 

थोड्याच वेळात मला मोठा धक्का बसला. आता विमान पुन्हा अरबी समुद्रात शिरलं होतं. 

वैमानिक घोषणा तर व्यवस्थित करत होता, त्यामुळं त्याचं डोकं फिरलं की काय ही शंका घ्यायला फारसा वाव नव्हता. 

मग मात्र वैमानिकाचे डोके ताळ्यावर आले असावे. त्यानं कच्छ आखातात वळण घेतलं. वैमानिक गुगल मॅप वापरत असावा. मी सुटकेचा थोडा निःश्वास टाकला.  केबिनमध्ये जाऊन त्याच्याशी बोलायचा माझा विचार मी काही काळ स्थगित केला. 

वैमानिकाकडे थोडा वेळ लक्ष दिले नाही असा विचार करून मी ज्यूस वगैरे प्राशन करण्याकडे मोर्चा वळविला. पाच मिनिटं माझं दुर्लक्ष झालं आणि पुन्हा वैमानिकानं गोंधळ घातला. वैमानिक थेट महाराष्ट्रात खोलवर घुसला होता. संगमनेर वगैरे गावांच्यावर आमचे विमान होते. 

आता माझा संताप संताप झाला होता. वसईवरून विमान घेऊन मला माझ्या बॅगांसकट पॅराशूटमधून खाली उतरव असे सांगण्यासाठी त्याच्याकडं जावं असा मी विचार केला होता. पण पुन्हा एकदा वैमानिकाने वळण घेतलं.  

आता मात्र वैमानिकाने थेट मुंबईच्या धावपट्टीकडे विमानाचा मोर्चा वळविला. आणि पुढील सात आठ मिनिटांत आम्ही मुंबईत उतरलो होतो. 

विमानतळावर उतरणाऱ्या विमानांची गर्दी असली का असा प्रसंग ओढवतो. आपल्या विमानाचा क्रमांक येईपर्यंत विमानाला अशा घिरट्या घालाव्या लागतात. विमानाच्या घिरट्या किती लांबवर असतात हे काल (आज भल्या पहाटे अनुभवलं) ते आपल्यासमोर मांडावं असं वाटल्यानं हा लेखनप्रपंच !