खरंतर कोकण सहलीच्या शेवटच्या काही दिवसांचं प्रवासवर्णन बाकी आहे. पण कधी कधी बराच काळ असा येतो जेव्हा लिहावंसच वाटत नाही. एकतर शब्द रुसुन बसतात किंवा मनाच्या कप्प्यात इतके अवघडून बसून राहतात की त्यांची सांगड लावणे कठीण जाते. मनातील हा गोंधळ मनातच रहावा म्हणुन ही शेवटच्या काही दिवसातील बहुतांशी चित्ररुपी पोस्ट!!
मावळता दिनकर, दुरवर पसरलेले आम्रवृक्ष, लांबवर दिसणारा रत्नाकर
ह्या अथांग चित्राच्या एका कोपऱ्यात इंचभर जागा माझ्यासाठी असूद्यात !!
निसर्गाची असंख्य रुपं उघड्या डोळ्यांनी पहा
मनातील गुंतागुंतीचा वृथा अभिमान आपसूक नाहीसा होतो !!
सागराच्या लाटा - हे पाषाणा तु कितीही कठोर असलास तरीही माझ्या प्रयत्नांतील सातत्यापुढं तुझा निभाव लागणं कठीणच आहे !!
आलिशानतेच्या मनातील प्रतिमेला मुर्त रुपात आणण्याचा मनुष्याचा यत्न !!
एक अकेला इस शहर में ....
निरागसतेचे प्रतिक
मनाचा तळ आपला आपणच शोधायला हवा !
लक्षावधी माणसांच्या गर्दीत वेगानं परतण्याची ओढ !!
कालयंत्रा ये इथं आणि मला घेऊन चल प्राचीन कोकणात !!!
समाप्त
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा