इवाच्या नृत्य कौशल्याविषयी अजिबात शंकाच नव्हती. तिचे ते नृत्यामधील पदलालित्य सर्वांना मोहवून टाकत होते. सुरुवातीला सर्जी पुरता गोंधळून गेला होता. तिच्या त्या अदाकारीला साथ देणे त्याला अगदी अवघड चाललं होतं. आणि मग तो क्षण आला. सर्जीने इवाच्या नृत्याची लय ओळखली आणि तो ही तिला तितकीच सुंदर साथ देऊ लागला. एव्हाना सर्व जोडप्यांनी ह्या दोघांभोवती वर्तुळ केलं होतं आणि ह्या दोघांच्या स्टेप्स सर्वजण कौतुकाने पाहत होते. त्यात विवियन आणि एलेनाचाही समावेश होता. सर्जीने मध्येच आपल्या पालकांकडे चोरटा कटाक्ष टाकला. एलेना तर त्याच्या बघण्याची वाटच पाहत होती. ती नजरेनेच सर्जीला आपली पसंती दिली. सर्जीला आता स्वर्ग दोन बोटे उरला होता. आता इवाचाही धीर चेपला होता अजून एका काहीशा धीट नृत्याला तिने सुरुवात केली आता मात्र सर्जी बावरला. आणि इवाच्या नाराजीची पर्वा न करता तो तिची रजा घेत आपल्या जागी येऊन बसला. सर्वत्र हास्याचे फवारे उडाले. इवाने जरी मग एकटीनेच पुढे नाच पूर्ण केला तरी ती मनातून खट्टू झाली होती.
नाच संपताच ती दुसऱ्याच कोपऱ्यात जाऊन बसली. आता काय करावं हे सर्जीला कळेना. सर्वांसमोर स्वतःहून उठून तिच्यासोबत जाऊन बसण्याची हिम्मत त्याच्यात नसली तरी ह्या क्षणाला गमावू नये असेही त्याला वाटत होते. हा सारा प्रकार मारिया दुरून पाहत होती. ती सर्जीच्या मदतीला धावून आली आणि मग तिने सर्जीला उठवून इवाच्या सोबतीला नेऊन बसवलं.
आताशा सर्वजण मद्य आणि स्वादिष्ट भोजनात मग्न झाले होते. इवा आणि सर्जी ह्यांचा संवाद काही सुरु होत नव्हता. सगळं काही अनपेक्षितपणे जुळून आलं असता कुठेतरी तार चुकीची छेडली गेली होती. हे दोघे ह्या एका चुकलेल्या तारेने ही प्रसन्न सायंकाळ गमावून बसणार की त्या दोघातला कोणी एक विस्कटलेली घडी सुरळीत करण्यासाठी पुढाकार घेणार प्रश्न होता शेवटी इवाने पुढाकार घेतला. "कसं चाललंय तुझं इथे? कझानची आणि तिथल्या लोकांची आठवण येते नाही तुला कधीतरी? सर्जी मग बराच वेळ आपल्या कामाविषयी आणि व्यग्र जीवनशैलीविषयी बोलत बसला. हा फक्त आपल्या कामाविषयीच बोलत बसणार असं इवाला वाटून गेलं आणि तिचा काहीसा भ्रमनिरास होत चालला होता. इतक्यात सर्जी म्हणाला, "मी दुनियेच्या पाठीवर कुठेही गेलो तरी कझान आणि तिथली काही जवळची माणसं कायमची माझ्या हृदयात राहतील!".
हा आता मार्गावर आला असं वाटून इवा प्रसन्न होणार इतक्यात एलेना ह्या दोघांच्या दिशेने येताना दिसली. "सर्जी, आता बराच वेळ झाला, तुमचं आटपलं असेल तर आपण निघुयात का आता?" तिच्या ह्या उद्गारांनी दोघांची निराशा झाली. "आई, ही माझी मैत्रीण इवा!" सर्जीने होता नव्हता तितका धीर गोळा करून इवाची आणि आईची ओळख करून दिली. "हो अगदी खास मैत्री दिसते तुम्हां दोघांची!" एलेनाने चिमटा काढायची संधी सोडली नाही. "इवा, उदया सकाळी काही खास कार्यक्रम नसेल तर ये की सर्जीच्या अपार्टमेंटवर!" एलेना म्हणाली. जी गोष्ट जुळवून आणण्यासाठी आपल्याला अतोनात कष्ट करावे लागले असते ती सर्जीच्या आईमुळे अगदी सहज साध्य होणार असे इवाला वाटून गेले. सर्जी सुद्धा मनातल्या मनात आपल्या आईचे आभार मानत होता. सर्जीकडे सकाळी एक फेरी मारण्याचे इवाकडून आश्वासन घेऊनच मग एलेना तिथून निघाली.
परतीच्या वाटेत सर्जी आणि विवियन पुढच्या सीटवर बसले होते. ड्रायव्हिंग करणारा सर्जी अगदी शांत शांत होता. एलेना मागून ह्या दोघांकडे पाहत होती. तिला मनातून इवा खूप आवडली होती. सर्जीलाही इवा आवडली होती ह्यात काही शंकाच नव्हती. राहता राहिला प्रश्न विवियनचा. त्याच्या मनात काय चाललंय हे कळायला वाव नव्हता. एक गोष्ट नक्की की जर विवियन खुशीत असता तर तो इतका वेळ शांत बसला नसता!
अपार्टमेंटवर परतल्यावर पहिली संधी मिळताच विवियनने एलेनाला प्रश्न केला, "ही इवा करते काय? आणि राहते कोठे?" "ती कझानलाच राहते, गुणी मुलगी आहे!" एलेनावर पडलेला इवाचा प्रभाव अजुन काही कमी झाला नव्हता! "ते सर्व ठीक आहे, पण आपल्या सर्जी अजून कोठे पूर्णपणे मार्गाला लागला आहे? त्याला मोठा अधिकारी झालेला मला पाहायचं आहे! एकदा का तो ह्या सर्व प्रकारात अडकला मग त्याचं लक्ष विचलित होणार!" विवियनने आपल्या मनातील विचार बोलून दाखवले. "पण लोक करतात की मोठं करियर लग्नानंतर सुद्धा!" एलेना म्हणाली. विवियनच्या चेहऱ्यावरील त्रासलेले भाव पाहून मग तिने हा विषय आवरता घेतला.
काही वेळ सर्जीशी ह्या विषयावर बोलूयात असं ठरवून ती सर्जीच्या खोलीत आली. थकलाभागला सर्जी झोपी गेला होता. "किती कष्ट करतो माझा बाळ!" आईच्या भाबड्या ममतेने एलेनाच हृदय भरून आलं.
(क्रमशः)
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा